środa, 18 września 2013

Razem czy osobno? Poszukiwania czas zacząć!

Jutro wybieramy się z T. oglądać mieszkania do wynajęcia!!!


Ideałem byłaby ładna, słoneczna kawalerka z wydzieloną kuchnią, w przystępnej cenie i z dogodnym dojazdem do pracy. Zobaczymy.Chciałabym mieć własne, bezpieczne miejsce...gdzie mogę poczytać w wygodnym fotelu, spać na wygodnym łóżku, gdzie można zaaranżować przestrzeń według swoich upodobań...



Mam jednak mieszane uczucia, z jednej strony fajnie byłoby mieszkać razem, no i ekonomicznie, ale z drugiej nie wiem czy jesteśmy gotowi na taki krok...Zastanawiam się,co to może zmienić w naszej relacji, jak sobie poradzimy z codziennymi obowiązkami, z rutyną...z budowaniem przyjaźni pod jednym dachem...Mam nadzieję,że jak najlepiej:)









wtorek, 17 września 2013

Trudno tak...


Schopenhauer i jego egzystencjalne "rozkminki"...mnie się wydaje,że "płynęłabym "znacznie lepiej z mniejszym obciążeniem.
Chodzi mi dziś po głowie tekst piosenki K.Krawczyka śpiewanej z E.Bartosiewicz: "trudno tak, razem być nam ze sobą, bez siebie nie jest lżej..." Ileż to pracy wymaga związek,ba ileż wysiłku wymaga praca nad własnymi słabościami i akceptacją samego siebie!
Ciężki dzień, kolejny zresztą, od kiedy rozhuśtałam się emocjonalnie po próbie odstawienia antydepresantów. Stres w pracy, stres po pracy, stres w związku i nieporozumieniach, stres w poczuciu samotności, stres w braku kontroli i poczucia bezpieczeństwa,stres z lęku przed lękiem.STRESSSS.
Trochę go upuściłam podczas sesji z Arkiem, terapeutą, trochę we łzach, nieco pod prysznicem, część w rozmowie z T./już po tym jak się wyzłościliśmy na siebie/ i jestem wykończona.



Widzę,że jest mi trudno zaakceptować swoją wybujałą emocjonalność. Opanować ataki złości, oswoić lęk czy pogodzić się z napadami smutku.Jak długo jeszcze mam siebie poznawać i ze sobą się układać?


Człowiek niby wszystko wie i rozumie, ale w chwilach silnych emocji bardzo ciężko się zdystansować, zatrzymać katastroficzne myśli, nie tworzyć czarnych scenariuszy, nie osądzać siebie i innych.

Wciąż jednak wierzę,że ze schematów można się wydostać.Czasem nawet zauważam jakieś mikro sukcesy na tym polu.:)

 Lubię cytaty. Zawsze lubiłam się posiłkować cudzymi myślami, dla zobrazowania moich stanów...lubię tez obrazy,zdjęcia. Stąd coraz ich więcej tutaj.
Arek podpowiedział, byśmy podczas spotkań z T. zaczynali rozmowę od wymienienia 3 pozytywnych sytuacji z danego dnia, które to nam się przytrafiły.Hmm poćwiczmy: raz: po tym jak się posprzeczaliśmy z T. -pogodziliśmy się i porozmawialiśmy spokojnie i miło; dwa: cholera ciężko dziś coś znaleźć...ciastko i kawa w pracy? owocne spotkanie terapeutyczne z A.? Koleżanka, za którą nie przepadam i wydaje się być niemiła, pożyczyła mi parasolkę podczas ulewy,dzięki czemu nie przemokłam? Poradziłam sobie z kilkoma trudnymi zadaniami w pracy? Dostałam zdjęcie z uroczym kociakiem od koleżanki? T. zawiózł mnie do pracy rano, mimo,że to w przeciwnym kierunku, niż jego trasa? No, udało się. Potrenujemy! Ćwiczenie czyni  mistrza!







czwartek, 12 września 2013

Rowerowo raz jeszcze:)


Sprzedaliśmy z T. mojego starego Holendra, pewnej bardzo wysokiej Pani.
Dla mnie był dużo za duży, niestety. Dobrze, że zbliża się jesień, nie będę tęsknić, a wiosną...zapoluję na nowy, wygodny jednoślad ;) Ostatnio wygrałam brelok w kształcie małego rowerku, dobry początek!
Tymczasem mogę sobie popatrzeć na ilustracje...
Rower...ma w sobie coś magicznego, ma duszę... posiada te wszystkie historie już obejrzane albo jeszcze nieodkryte...:)


....i mnie osobiście kojarzy mi się jednak z towarzystwem...







Gdy zobaczyłam poniższe obrazki, zmiękłam...kto mnie zna, ten wie czemu...:)


Ach i ten miejski szyk...wciąż nie wiem czy wolę miejską elegancję czy sportową nutę rowerową ;)



W każdym razie znane powiedzenie "pies najlepszym przyjacielem człowieka"...nabiera teraz odmiennego znaczenia! :)

 





Keep calm &...calm down!

Słucham sobie w pracy ...Melki, jak ona dużo o lęku i strachu śpiewa!!  

http://www.youtube.com/watch?v=A3gMXsl9CXc

 http://www.youtube.com/watch?v=WAOLp7Fe0gY
"...ktoś zbyt bardzo chciał, siłą opanować własny strach..."

i tęsknię...



i próbuję się zrelaksować, bo ostatnio coraz trudniej mi walczyć z partyzantem - lękiem.